Göz göre göre!

Dzeko-En Nesyri ikilisiyle 4-4-2’yi tercih etmesi beklenen Mourinho, rakibi de şaşırtacak bir dizilimle sahadaydı. En Nesyri sağ kenara Tadiç merkeze geçti, Dzeko en öndeydi. Fenerbahçe sete yerleştiğinde En Nesyri içeri gelip Tadiç yaya çıkarak ikinci toplara gitti, atak sürekliliğini sağlayan oyuncu rolüne büründü. Mourinho geldiği günden bu yana Tadiç’i solda kullanmamaya yemin etmiş gibi ona sürekli yer arıyor. Tadiç artık 36’sına merdiven dayadı. Geçen sezon Fenerbahçe’yle 54 resmi maça çıktı, Sırbistan Milli Takımı’yla da 8 resmi maç oynadı. Bir sezonda 62 resmi maça ulaşmış bir oyuncudan bahsediyoruz. 25 Haziran’da EURO 2024’e veda ettikten sonra 23 Temmuz’da Lugano maçında 11’deydi. Neredeyse tatil yapmadan 62 maçın üzerine devam ediyormuş gibi görünüyor. Bu yoğunluk Tadiç’in temposunu negatif etkiliyor olsa da hala zor top kaybediyor ve hücumda takım arkadaşlarına liderlik yapıyor. Ama kenarda İrfan Can, Cengiz gibi futbolcular varken Mourinho, Tadiç’i daha ekonomik kullanabilir. Lille maçından sonra takımının fizik gücünün 90 dakikayı çıkaramamasından dert yanan ve ön alan baskısını bu yüzden yapamadığını söyleyen Portekizli hocanın ikinci yarılarda kadrosunu çok daha erken tazelemesi gerekecek. Zira ikinci yarıda Fenerbahçe oyundan çok erken düştü. Ama düşen sadece takım değil, Mourinho da oyundan çok erken koptu.

Mucize olurdu

Göztepe Teknik Direktörü Stoilov’un 3’lü savunma tercihi 45. dakikaya kadar Fenerbahçe’ye koridor baskısı olarak yansıdı. İkinci yarıda Fenerbahçe’nin fizik olarak düşeceğini tahmin eden Stoilov’un 66’ya kadar 4 değişiklik birden yapması oyunu Göztepe lehine çeviren hamleydi. Sahada hayli uzun bir oyuncu grubuyla bulunan Fenerbahçe’nin Koray Günter’den korner golü yemesi manidardı. Üstüne baskı Göztepe lehine öylesine arttı ki, skorun 2-2’ye gelmemesi mucize olurdu.