Bir Japon atasözü: Göze batan çivi, çekici yer

Sanattan felsefeye, mimariden gastronomiye, jeolojiden sosyolojiye kadar hayatımızın her alanında en az bir ya da birkaç parçasından ilham aldığımız, fikirleriyle kilometrelerce öteden hayatımıza yön veren kadim milletlerden olan Japonlar’dan bir de futbol dersi almış olduk.

Japonya’da profesyonel futbol 1993 yılında başladı. Son 30 yılda inşa ettikleri yapı, üzerine koyarak geldikleri nokta, tez konusu olabilecek nitelikte. Japonlar bununla da kalmıyorlar, 2092 yılında en az 100 profesyonel futbol takımına sahip olmak ve Japon futbolunu tüm dünyada öncü hale getirmek için uğraşıyorlar. Bilim ve teknolojiden de istifade ederek o kadar hızlı gelişiyor ve büyüyorlar ki, umarım az da olsa Türk sporuna esin kaynağı olur diye temenni ediyorum.

Çok övündüğümüz, en güçlü hattımız olarak iftihar ederek parmakla gösterdiğimiz savunma bölgesinde bile ciddi S.O.S verdik. Tandemin sürekli değişmesi ya da devamlılık gibi unsurlar krizin sonraki aşamaları... İkinci yarı silkelenip biraz olsun toparlansak da, Japonya gibi hatlar arasını hızlıca aşan, atak sonlandığında kutuya en az 4 oyuncu sokmuş olan bir rakibe karşı başlangıçta merkezdeki sertlikten ve tempodan imtina etme fikri, Japonların geleneksel intihar yöntemi olan ‘harakiri’den farksızdı.

Sınırlı fiziksel kapasitesine rağmen takım disiplini öylesine yüksek bir takımla oynadık ki, mukavemet ve oyun bilgisi yönünden fazlasıyla önümüzdeler. Kuntz’un tercihleriyle de resmen bile bile lades oldu bu yenilgi.

Ünlü bir Japon atasözü der ki; “Göze batan çivi, çekici yer.” Daha 3 gün önce Almanya’nın canına okuyan Japonya’yı muhtemelen hiç ciddiye almadık!