Yalçın için zor karar

Sergen Yalçın, bir Anadolu kulübü için ülke içinde olabilecek en iyi seçenekti. Bu fırsatı kaçırmadılar, Beşiktaş top çevirirken anlaştılar. Geldiğinden beri 4 beraberliği 2 galibiyeti var. 6 maçta 6 gol atmış, 4 gol yemiş. Maç başına 1 gol ortalama, Fenerbahçe’den puan almak için yetmez. Fenerbahçe her ne kadar son haftalarda inanılmaz sayıda gol kaçırsa da rakip ceza alanındaki son vuruş öncesi sergilenen performansı ürkütücü. Yalçın, kazanmak için risk alırsa Fenerbahçe için işler kolaylaşır. Risk almayıp rakibi kilitlemeye çalışırsa Dzeko’nun Szymanski’nin Tadiç’in yine atamamasına bel bağlar. Neresinden baksanız zor karar. Ancak Sergen Yalçın’ı oyunculuğunda da teknik adamlığında da herkesten farklı yapan da bu özelliği zaten; Bizlerin zor dediği kararları saniyeler içinde alabiliyor olması.

Djiku ve 1 stoper!

Bu sezon şampiyonu attığından çok, yedikleri belirleyecek gibi. İsmail Kartal da böyle düşünüyor olmalı ki, iki stoper bir 6/8 numara aldırdı. Aynı anda Becao, Djiku ve Serdar’ı kaybedip; Samet ve devşirme Oosterwolde ile çok sayıda maça çıktı. Becao’nun nasıl döneceği kestirilemez, Samet gönderildi ve Serdar sık sık sakatlanıyor. Bu nedenle Bonucci hamlesi yerinde. Çağlar ise hem yerli kontenjanı açısından hem de oyunun sıkıştığı anlarda üçlü savunmaya dönülebilmesi konusunda bir lüks. Peki hangi ikililer oynamalı? Bence Djiku ve birisi! Çünkü hızı, bir stopere oranla çok becerili ayakları ile tek vazgeçilmez isim Djiku. Sonrası rakibe, rakip hücumculara göre değişkenlik gösterebilir. Söz gelimi Trabzon ile oynuyorsanız, Onuachu’nun karşısına Becao’yu; Beşiktaş ile oynuyorsanız Cenk’in karşısına Bonucci’yi; hücumda daha çok yabancı istiyorsanız Çağlar’ı koyabilirsiniz.