Çok eksik var

Eskişehirspor’un ikili ve anında dörtlenen ataklara kalktığını, rakip savunmaların arkasına sarkmayı çok deneyip, böyle pozisyonlar bulduklarını ben bile bildiğime göre, Fenerbahçe’nin teknik heyeti ve futbolcuları da biliyordur. O zaman bu şekilde birçok pozisyon vermeleri oldukça garip. Demek kapasiteleri ya da oyun yapıları yetmiyor engel olmaya.

İleri üçlü farkı!

Eskişehirspor atakları kiminle başlıyor; Kuyt’la. Her Fenerbahçe atağının en az yarısı onunla bitiyor, hatalı ve çoğu zaman hayret verici pasları ani atak olarak kendi kalesine doğru gelişiyor. Kuyt’ın düzelmeyen bu durumu formsuzluk değil de başka bir şey mi yoksa! Dünya Kupası’ndan sonra milli takımla birlikte futbolu da mı bıraktı acaba! Sissoko, Ömer, Mori üçlüsünün oyunlarına, anlaşmalarına, varyasyonlarına bak, bir de Emenike, Sow, Kuyt üçlüsüne sonra! Uzak ara fark çıkar, sözde hedefi büyük olanın aleyhine, basit bir kıyaslamayla!

Kuyt ve Sow ne yaptı?

İkinci yarıda Hürriyet ve Ömer’in sakatlıklarıyla Kırmızı-Siyahlılar oldukça güç kaybettiler ve de yoruldular. Çubuklular da ise Mehmet Topal oyundaydı. Ancak, Çubuklular hala 8 kişiydi sahada. Emenike çıkınca 9 kişi oldular. Sonra Emre yine 8’e düşürdü! Topa daha çok sahip olsa da, doldurboşaltlar ve sıradan ortalar dışında bir şey üretemedi Sarı-Lacivertliler. Eskişehirspor da, ikinci yarıda kapandıkça kapandı. İsmail Kartal’a birilerinin sorması gerekmez mi artık: Kuyt ve Sow’un haftalardır süren halleri ortada. Sow’un penaltı atışı dışında, bu iki futbolcu dün akşam ne yaptı da son ana kadar sahada kaldı?