Mutsuz kazanç!

Fenerbahçe’nin sol kenarı ilk yarı baskı seviyesini düşüren en önemli defosuydu. Levent Mercan’ı ilk kez 11’de kullanan Mourinho’nun Kostiç’i sol koridorda kanat beki gibi kullanması, Samuel’e de sağ koridoru tek başına emanet etmesi sonucu ortaya 3-4-1-2 formasyonunu çıkardı.

Tadiç’in merkeze devrilerek En Nesyri ile Dzeko’nun arkasında konforlu bir alan bulmasını hedefleyen Mourinho için işler uzun süre istediği gibi gitmedi. Levent Mercan’ın rakibi karşılarken sol stoperliği, hücuma çıkarken sol koridor geçişleri üzerinde pratik gerektiren ciddi bir konu. Fenerbahçe Hatayspor’a karşı baskı kurdu, pozisyon üretti ama o kadar alakasız bir gol yedi ki, tribünler ile sahanın duygu birlikteliği o dakika kayboldu.

Domine etmeliydi

En Nesyri’nin devre biterken attığı gol Kadıköy’ün bozulan atmosferini bir nebze olsun Fenerbahçe’nin lehine çevirdi. Hatayspor’un yönetimi istifa etti, hocası Rıza Çalımbay bıraktı, takımı Kadıköy’e sportif direktörleri çıkardı, kadrodan önemli oyuncular eksikti. Buna rağmen Hatayspor’un Kadıköy’deki rahatlığı Fenerbahçe’nin stresiyle birleşince ortaya enteresan bir maç çıkmasına sebep oldu. Fenerbahçe taraftarının 2-1’lik galibiyete rağmen mutlu olmadığı aşikar. Fenerbahçe pozisyona girdi, Dzeko uzatmalarda penaltı kaçırdı. Tüm olumsuzluklara rağmen Mourinho’nun takımı maçı kazandı ama Fenerbahçe’li taraftarların beklentisi bunun çok daha fazlası. Fenerbahçe’nin böylesi bir maçı çok daha fazla domine edebilmesi, bu kadar basit gol yememesi, Kadıköy’de bu kadar kendini krize sokmamalıydı.