Hakemi çıkarınca!

Derbinin başlangıç düdüğüyle birlikte büyük sakinlik, sıfır gerginlik alışık olduğumuz bir durum değildi. Maçın Sloven hakemi Slavko Vincic ilk dakikadan itibaren futbolcular üzerinde otoritesini kurdu, hiç itirazın olmadığı, dövüş-çekişin yaşanmadığı bir ilk yarı oynandı. Vincic düdüğü ağzına az götürdü, gereksiz faulleri çalmadı, oyun akışkanlığını sağladı ve bu sayede 25 dakikanın üzerinde bir ilk yarı izleyebildik. Fakat iki takım pozisyon üretmedi, hiç ofsayta düşülmedi, kimse korner atmadı, daha doğrusu kaleye giden yoktu. Derbiden hakemi çıkarınca kavgasız gürültüsüz ama pozisyonsuz da bir ilk yarı seyrettik. İlk yarı çok yavandı; bu kadrolar, harcanan milyonlar ve vaatler çok daha fazlasını hayal ettiriyor, en azından derbilerde... Fenerbahçe, Galatasaray’ın sağ koridoruna Kostic ile üst üste hücum edince zaten sallanan Frankowski ile Sallai’nin oyundan kopmalarını izledik.

Mertens’i çağırıyordu...

Bu Mourinho’nun maç içinde aldığı en doğru kararlardan biriydi, tıpkı sarı kartı olan ve riski her pozisyonda biraz daha yükselten Çağlar’ı çıkarıp Djiku’yu sokması gibi. Okan Buruk, Torreira, Lemina-Sara merkeziyle daha dinamik kalmayı tercih ettiğine çok daha erken pişman olur diye bekliyorduk ama hoca 70’e kadar oyundan memnun görünüyordu. Fakat Galatasaray hücumları hiç olmadığı kadar Mertens’i çağırıyordu. Galatasaray tahmin edilenden çok daha fazla Mertens’e ihtiyaç duyuyormuş, Okan hoca bunu derbide bir kez daha anlamıştır. Beraberlik Galatasaray’a yarar, zira ilk maçı kazandığı için ikili averajı koruduğu gibi aradaki 6 puanlık farkı da elinde tuttu.