Okan Hoca kalpten yiyorsun

Az ömür tüketmedik Mecidiyeköy'deki Ali Sami Yen Stadı'nın çevresinde, içinde, dışında... Bugün ikisi de hayatta olmayan rahmetli babam ile yıllarca avuç içi kadar transistörlü radyosundan maçları birlikte dinlediğimiz yine rahmetli İsmail dayımın anlattığı Metin Oktay efsaneleriyle Galatasaraylı olmuştum. Yıl 1973'tü. O sene Galatasaray Brian Birch ile 3. kez üst üste şampiyon olmuştu. Ben henüz 8 yaşındaydım. Hem Metin Oktay'a hem Cim Bom'un üç kez şampiyon olmasında çok büyük emeği olan Metin Kurt'a hem de o efsane takıma sevdalanmıştım. Nereden bilecektim ki, o takımın hocasıyla, kadrosuyla, yönetimiyle dağılacağını, 1987 yılına kadar toparlanamayacağını ve benim çocukluğum, ergenliğim ile gençliğimin heba olduğu 14 yıl boyunca Galatasaray'ın şampiyonluk yüzü göremeyeceğini... Gazetecilik mesleğime başladığımda ise Galatasaray ile olan taraftar ilişkim bitti ve profesyonellik başladı.

 Şu gruptan kart sayısıyla çıkmak!

Bunu neden anlattım? Galatasaray-Konyaspor arasında oynanan sıradan bir kupa maçına böylesine kişisel bir girizgâh yapma ihtiyacını niçin hissettim? Çünkü dün gece kameralara ve fotoğraf makinelerinin vizörüne yansıyan bir Okan Buruk görüntüsü vardı; maçın son bir iki dakikasında Eyüp-Başakşehir maçının golsüz berabere devam ettiğini sahadaki oyunculara iki elinin parmaklarıyla sıfıra sıfır işareti yaparak belirtiyordu!

Okan Buruk... Koskoca Galatasaray'ın teknik direktörü... Son iki yılın şampiyonu olan takımın hocası... Konya, Başakşehir, Eyüp, Çorum ve Bolu'nun olduğu grupta 7 puanlı Konya'nın ardından 5 puan toplamış ve Başakşehir'le her türlü puantajda eşit iken kaderi sarı ve kırmızı kartlara kalmış. Eyüp ile Başakşehir takımlarından birinin gol atması halinde kupaya veda edecek hale gelmiş ve sahadaki oyuncularına, 'relaks olun diğer maçta da gol yok, biz çıkıyoruz' anlamında direktif verebiliyor! Takımının sergilediği utanç verici futboldan hiç gocunmadan... Bu, Galatasaray teknik direktörüne yakışmayacak bir harekettir. Galatasaray'ın 14 yıl boyunca şampiyon olamadığı yıllarda bile böyle acziyet içinde bir teknik direktör görüntüsüne ben şahit olmadım. Üstelik, Galatasaray kalibresinde olmayan birçok teknik adamın yönetimler tarafından kulübede oturtulmasına rağmen!

Galatasaray futbol oynamıyor

Galatasaray son iki aydır futbol oynamıyor. Ligde oynadığı son dört maçta dört gol attı. Biri penaltıdan olmak üzere 3'ü Osimhen'den, biri de Ahmet Kutucu'dan. Avrupa Ligi'nden ve Türkiye Kupası'ndan ise hiç bahsetmeyeyim diyeceğim ama kupadan yukarıda az da olsa bahsettik. Biraz daha bilgi verip kapatayım bu Türkiye Kupası bahsini! Konya maçı öncesi şöyle bir tablo vardı: Galatasaray kazanmak zorunda. Grup birincisi olup, en azından kendi sahasında oynayacağı daha kolay bir eşleşmeyi hedeflemesi gerekiyordu. Gelgelelim Okan Hoca öyle bir rotasyon yaptı ki, sahaya sürdüğü 11 sabaha kadar oynasa gol atamazdı. Zaten atamadı da...

Yedekler, bu takımın yedeği olamaz!

Ama işin asıl üzücü olan yanı, kupa maçında şans bulan oyuncuların inanılmaz derecede kötü oynamaları ve amatör kümede bile görülmeyecek ölçüde hatalar yapmalarıydı. Ben iddia ediyorum, ilk 11'de sahaya çıkan oyuncuların en az 7-8 tanesi Galatasaray formasına layık değil. Şimdi bu oyuncuların hazır olmaması Okan Buruk'un mu kabahati, yoksa kendilerinin mi? Oyuncuların da suçu var elbette ama kabahatin büyüğü bence Okan Hoca'nın...

Galatasaray’ın altıda biri takım!

Ayrıca şunu da belirtmeliyim: Galatasaray iki üç oyuncu hariç yedeklerle sahaya çıktı. Konya da yarı yarıya öyle... Gelin iki takımın futbol piyasasındaki değerine bir bakalım. Galatasaray'ın yedekleri 46 Milyon 500 Bin Euro, Konyaspor'un yedekleri 8 Milyon 450 Bin Euro! Yani, Galatasaray'ın değeri rakibinin 6 katına yakın! Ama Sarı-Kırmızılı takımın sahadaki en iyi oyuncusu kaleci Günay! Burada bir yanlışlık yok mu Sayın Okan Buruk! İki şampiyonluğun yüzü hürmetine bütün taraftarlar yanlışlarınıza hoş görüyle yaklaşıyor ve Avrupa başarısızlığı ile cepten yediniz. Dün geceki maçla doruk noktasına ulaşan ümit kırıcı futbolla kalpten yiyeceğinizi de bilmeniz lazım sevgili Okan Buruk...