Şampiyonluğa yetmez

Kimi zaman stres için "Yaratıcılığa yardımcıdır" denir. Ya da buna benzer bir şey! Son maçın ardından eleştiriyi de aşan bir taarruza maruz kalan yüksek stres altındaki Fenerbahçe ve Jorge Jesus, bu maçta acaba neler yapacaktı? İlk gole kadar, üstelik golcüsü Enner Valencia’yı kaybeden Fenerbahçe, neredeyse sahada ancak rakibi kadar göründü. Ne var ki, rakibi de sahada görünmemeye ant içmiş gibi olunca Diego Rossi, gol atmanın çok da marifet gerektirmediği yurdumuzda yürüye yürüye gol atınca, kapı aralandı ve ardı geldi. Başka ne oldu derseniz, "İrfan Can sahne aldı" derim. Ne gereği varsa kaldırdı tabanı ve kendini attırdı. Peki değişen ne oldu? Hiçbir şey. İkinci devre 0–3 başlayınca Sivas oyunu hatırlamaya başladı. Ancak bu kez diğer İrfan Can ancak Eğribayat olanı çıktı sahneye. Birkaç kritik hamle, bir iki kurtarışla takımını ayakta tuttu. Sivas uzun süre denediyse de güzel oyun futbol, sürprizini başka yere saklıyormuş! Ve bu oyun denemeyi sürdüreni ödüllendiriyor ama enteresan olanı, ayağına top ilk değeni de ödüllendiriyor olması! Ödül bu maçta Jordy Caicedo’ya vurdu ve girer girmez kendisinin bile inanmakta zorlanacağı bir vuruşla golü yaptı.

Enteresan oyun

Ama Sivas için olan biten bundan ibaret kaldı. Öte tarafta, bir önceki maçta skoru tutamamakla suçlanan Fenerbahçe, ikinci devre pozisyona girme tasası yaşamadığı gibi pozisyon verse bile maçı kazanmayı bildi. Lakin bu yeter mi, bence yetmez. Galatasaray gerek oyun gerek moral gerek üstünlük açısından önde görünüyor. Denklemi bozacak olan ise son Beşiktaş maçı. Futbol bu, sonuç şimdiden kestirilemez elbette. Yine de bu bir oyun ve bu tarz Fenerbahçe’nin ligi şampiyon bitirmesine yeter gibi görünmüyor. Ancak az önce belirttiğim gibi futbol "enteresan bir oyun". Ne olacağını buradan öngörmek hayli zor.