Bunca yıldır göz yummak?

Tuhaf bir işleyişi var bizim futbolun. Giovanni Van Bronkhorst’u gönderen ‘Beşiktaş kültürü’ yerine benzeri Ole Gunnar Solskjaer’i getirdi!

Öte yanda Kayseri’de Sinan Kaloğlu’nun seçen yöneticiler ‘Hiç benzemez’ Sergej Jakirovic’i de seçti! Tuhaf bir işleyişi var bizim futbolun! Yeni hocanın ardından toparlanma içinde olan Kayseri, Solskjaer ile yeni hikayelerin peşine düşen Beşiktaş’a karşı ilk devre ciddi bir şeyler yapamadı doğrusu. Buna rağmen her istatistikte Beşiktaş’ı kovaladı! İlk 10 dakika içinde sondan bir önceki paslara takılıp duran Beşiktaş ise topla oynayıp oynayıp nihayet 45’te çoklu bir baskın hücumla, ki bundan iki kez yakalayıp heba etmişti, golü buldu. Aslına bakarsanız ‘Övgüler ülkesinin övgücüleri’nin dahi övebileceği az şey vardı ilk devrede. İkinci devre başlangıcında belli ki Kayseri soyunma odasında konu enine boyuna eline alınmıştı. 60’a kadar topu da oyunu da ellerine aldılar ki gidişatı gören Solskjaer, 60’ta Keny Arroyu’yu oyuna gönderdi. Ve maç hücum eden açısından yeniden yön değiştirir gibi oldu ama olmadı! Getirildiğinde yöneticilerin büyük sükse yaptığı Ciro Immobile ‘Bir zamanlar önemli’ olduğunu göstermeyi sürdürüp durdu! Yerine giren ve kendisinden bir şeyler öğrenmesi önerilen Semih Kılıçsoy da ‘Öğretmen’inden çok şey öğrenmiş gibi görünmedi. O kadar basit pozisyon hataları yapıyordu ki, ‘Kim öğretemedi acaba bu çocuğa?’ sorusu havada öylece asılı kaldı!

Çözdü ama...

Kayseri baskısını çözen Beşiktaş kimi zaman hücuma çıkmasına çıktı ama o anlarda öndekilerle takım arasındaki kopukluk öylesine büyüktü ki, şimdiye kadar çözümün takım değil ‘Birey’ tarafından halledildiğinin göstergesi gibiydi. Solskjaer’in takımı bu maçı öyle ya da böyle çözdü ama Beşiktaş Denetleme Kurulu’nun raporları işin sahada olandan çok daha ileri olduğunu gösteriyordu. Taraftar açısından Beşiktaş’ı desteklemek ‘Eve’’ ama ya bunca yıldır olana göz yummak! Buna ne demeli?