Fenerbahçe hala masada

Mourinho'nun, üçlü savunma dizilişiyle kurguladığı savunmanın son versiyonu olarak en iyisiydi dün geceki.

Okan Buruk, Lemina-Toreira önüne konumlandırdığı Sara'yı, rakip üçlü stoperle kanat bekleri arasında topla buluşturmayı planladı. Savunmadan dikine atılan toplarla. Fenerbahçe'nin merkez orta saha oyuncuları, kanat bekleri ve üç stoperinin kayarak daralttığı alanlar, Galatasaray'ın bu planını taca attı. Rakip hücumu kilitlediler. Bu plan Frankowski ile Eren Elmalı'nın ceza alanına kadar gelebilmesini ancak orta yapmak dışında bir seçeneklerinin de oluşmamasını sağladı.

Fenerbahçe savunmasında / Galatasaray hücumunda durum aşağı yukarı maçın son bölümüne kadar böyle devam etti. Yunus Akgün hamlesi, Fenerbahçe savunmasında adam eksiltmek adına Okan Buruk'un doğru bir dokunuşuydu ancak olmadı. Fenerbahçe'nin kusursuza yakın savunması, 90 dakika boyunca Galatasaray kanatlarını dışarı ittiği gibi Yunus'u da ceza alanına yaklaştırmadı.

Mourinho adına eksik kalan taraf skor hamlesini yapamayışı oldu. Kaleyi bulanlarda 3-1 üstün olmalarına rağmen çok net bir hedef şuttan bahsetmek onlar adına mümkün olmadı. Dzeko, En Nesyri, Tadiç ve finaldeki kısa bölümde Talisca çok statik kaldı. Galatasaray savunmasının dengesini bozabilecek, bir enerji gerekiyordu Fenerbahçe'ye.

Mourinho muhtemelen, "Kazanamıyorsam, kaybetmemeliyim" diye düşünmüş olmalı. 6 puanlık fark bu dönemde, iki derbi de geride kalmışken çok önemli. Ancak mental dayanıklılık bu sezon zafere giden takımı belirleyecek önemli unsurlardan.

Galatasaray, kendini güvenceye aldı. Gerilimi geride bıraktı.

Kadıköylüler içinse farkın eritilebileceği önemli bir fırsat tepilmiş oldu, o kadar.

Fenerbahçe hala masada..