Hırs desen var, ruh desen var

Milli Takımımız için İzlanda deplasmanında oynamak tarihimiz boyunca hiç kolay olmamıştı. Dün gece de zor olacağı zemini görür görmez belli oldu, 3. dakika dolmadan Oskarsson’un golüyle tamamen netleşti. Fakat bu kadar erken geri düşmemize rağmen Kenan’dan Kerem’e Arda’dan Hakan’a, Orkun’dan İrfancan’a kadar hemen her bir futbolcumuzun hırsı, geri dönüş için canlarını dişlerine takmaları takdire şayandı.

İrfan Can yine kilidi açan oyuncumuz olmayı başardı. Yine imza gollerinden birini atı, yine sol ayağıyla yine merkeze getirdiği topla. Bizim için sevindirici olan berbat zemine rağmen sahada yer alan her bir Ay Yıldızlı futbolcumuzun bir an bile kafasını yere eğmemesi ve isyan etmeleriydi. İrfancan kapıyı açtı, peşinden herkes içeriye daldı. Kerem Aktürkoğlu’nun İzlanda karşısındaki performansı Nihat Kahveci’nin EURO 2008’de Çek’lere gösterdiğinin aynısı gibiydi. Kaleciden kazandığı bir top sonrası attırdığı gol ve elbette kendinin ağlara gönderdiği jeneriklik gol olağanüstüydü. Abdülkerim iyi bir oyun kurucu stoper olsa da ağırlığı sağır sultanın duyduğu bir durum.

Basit oynamak

Kazandığımız penaltı öncesi hakem ve VAR ekibinin nasıl organize olup 1 dakikanın içinde olayı karara bağladıklarını sanırım bizim hakemlerimiz de izlemiştir. Açık ve net şekilde kimsenin kafasında soru işareti bırakmadan bir çırpıda penaltıyı verdi Polonyalı hakem. Aynısını 66. dakikadaki elle oynamada da izledik. Johan Cruyff’un dediği gibi futbol basit bir oyun, zor olan basit oynamak. Adaleti sağlamak da bu kadar basit aslında. Bizimkiler için zor olan bu basitlikte karar verecek kadar cesur olamamak.