Şans anı: 90+6!

Rakip bir alt ligden Gençlerbirliği, üstelik kadroda rotasyona gitmiş... Trabzonspor ise yıldızlarıyla sahada çünkü bu sezonki en gerçekçi hedefi kupa... İlk 10 dakika yakalanan ve değerlendiremeyen 2 net pozisyon, sonrasında maça hiç asılmayan, durumun ciddiyetinin farkında olmayan bir oyuncu grubu! Evet zemin çok kötü ancak mücadele etmemenin, iştahsız oyunun, formanın hakkını vermemenin bahanesi olabilir mi? 14. dakikada yenilen gol ise tek kelimeyle ibretlikti! Pozisyonun gelişiminde Bardhi’nin rakibine verdiği pas, sonrasında savunmanın gözle takibi... Gençlerbirliği’nden 19 yaşındaki Melih Bostan, Trabzonsporlu ağabeylerini çalıma dizdi, topu da ağlara gönderdi!

Radikal değişim şart

İlk devre 1-0 geride kapatılmışken herkesin beklentisi hocanın neşteri vurmasıydı. Ancak tek hamleyi yeni transfer Meunier’i oyuna alarak yaptı. İkinci değişiklik için de 82. dakikaya kadar bekledi Abdullah Avcı. Ne çift forvete dönmeyi düşündü ne de sahadakileri kendilerine getirmeyi! Dakikalar geçiyor, umutlar tükeniyor; arada bir sosyal medyaya baktığımda da tam anlamıyla bir sinir harbi yaşanıyordu. 90 artı 6’da Meunier’in ortasında Eren’in kafa golü net şekilde şans anıydı. Uzatmalarda ise Trezeguet şık bir golle turu kopardı. Trabzonspor çok zorlanarak ve kalite farkına rağmen sahaya hiç ağırlık koyamayarak çeyrek finale adını yazdırdı. Ancak bu maç burada kalırsa yani gereken dersler ve hatta radikal kararlar alınmazsa tünelin ucu hiç aydınlık gözükmüyor.