Genetik miras

Orta sahalar hızlı geçilecekti, öyle oldu. Karşılıklı goller bekleniyordu, öyle oldu. Sertlikler, dozunda ikili mücadeleler olacaktı, öyle oldu. Oyuncular gayretli, oyuncular işine odaklı, oyuncular kazanma hırsıyla sahada var güçleriyle savaştılar. Savaşırken de kural dışı işleri oldu. Buraya kadar sorun yokken, hakem Kadir Sağlam, basit standartları bilen uygulamaktan aciz görüntüsüyle ilk yarıda maç içinde dengeleri bozan isim oldu.

Mertens’in, Yunus’un, Ozan’ın başrol oyuncusu olması gereken ilk yarıda o rolü kimseye bırakmadı. Kartları istediği gibi dağıttı adeta. Kalite al ve izle İkinci yarıya Draguş hamlesiyle başlayan Şenol Güneş önce beklediği golü, akabinde de öne geçiren golü buldu. Biz bunları izlerken orta sahaların adeta iptal olduğu, temponun hiç düşmediği dakikalar seyir zevkini doruklara çıkardı adeta. Galatasaray’ın penaltı ile gelen golü sonrası her iki takımında yüksek temposu dikkatlerden kaçmadı.

Bekleri kötü, stoperleri kötü, Trabzonspor’da 35’lik Nwakaeme hemen hemen her atakta takımının öne taşıyıcı, öne konumlandırıcı ismi oldu. Galatasaray ataklarında da kalesini yediği gollere rağmen bir o kadar da kapatan Uğurcan Çakır takımı adına parlayan isim oldu. Eğri oturalım doğru konuşalım. Trabzonspor büyük maçlarda, rakiplerine göre daha düşük kalite kadrosuna rağmen hep başa baş oynadı. Genetik miras böyle bir şey. Bir de epigenetik var ki ona yapılacak şeyler birkaç günde olacak şeyler değil. Şenol Güneş’e iyi bekler, kaliteli kanatlar, orta saha oyuncuları al. Sonra izle. Şöyle izah edeyim. Dün oyuna hamle yapacak oyuncu bile bulamadı Trabzonspor. Rakibi ise kimleri oyuna dahil etti bir düşünün. Mevzu bu kadar basit aslında.