Yıkıcı son!

Galatasaray, Farioli’nin kibirli pas oyununu maçın başından itibaren cezalandırdı. Enerji depolarını ilk yarıdan tüketmek pahasına çok adamla iyi yayılarak ilk metreden itibaren kademeli bir baskı yaptılar. Alanya zaman zaman kendi yarı sahası ortasına uzun oynamak istediğinde de savunmayı öne çıkararak aynı set ve amansız baskıyı yaptı. Her seferinde Alanya’nın yapmak istediği her şeyi kendi lehine silah olarak kullandı. Goller buldu, golleri ofsayta takıldı. Bu oyun Mertens’i en uçta kullanabilme şansı da verdi. Ki bu da asıl çözüm. Alanya’nın savunmaya yayılışı allak bullak oldu. Zaman zaman sağ kanatları bomboş kaldı. Okan Buruk’un doğal olarak hesaba katmadığı kırmızı kart oldu. Böyle enerji harcayan bir takım için kabus gibi bir senaryo.

Ceza sahasına buyur etti

İkinci yarıya Mertens’i çıkararak 2. bölgede bekleyip risk alan rakibi tek ayak üzerinde yakalamak istedi. Bundan pozisyonlar çıkarsalar da Alanya’yı oyuna ortak etmek zorunda kaldılar. İkinci hamle ise gereksiz bir riskti sanki. 5-3-1’e dönmek Alanya’yı ceza sahası çevresine tüm hatlarıyla buyur etti. Balkovec’in insafsız şutlarının da frekansı arttı. Ev sahibi için can sıkıcı olan, savunmaya yerleşmeyi ve açık bırakmamayı öğrenmişken kalabalık bir çıkış sonrası yerleşemeden yenen beraberlik golü oldu. Mükemmel başlayan bir gece için yıkıcı bir son.