İki faktör ayakta tuttu

Fenerbahçe’nin ilk 20 dakikadaki oyunu Trabzonspor orta sahasını hızlı paslaşmalar ve driplinglerle geçen, üreten bir oyundu. Yüksek enerjiyle hem topa sahip oldular hem de hızla rakip kaleye gittiler. Konuk ekip ev sahibinin 6’da biri pas yapabildi, neredeyse yarı sahaya geçemediler. Stoperler de dahil olmak üzere tam hücum oynadı Fenerbahçe. Çok hareketli ve marke edilmesi zor bir oyundu bu. Sonra bu yoğunluk 65’e kadar azalmaya başladı. Enerjinin düştüğü ve hareketsizliğe teslim olduğu sırada 2 temel faktör Trabzonspor’u ayakta tuttu. Uğurcan’ın kurtarışları ve vuruşlardaki beceriksizlikler... Ve Ünal Karaman’ın Fenerbahçe’nin geçiş oyunundaki sorunlara kayan saha içi ve kulübeden yaptığı değişiklikler. Perşembe yorgunluğu ve Abdülkadir’in yokluğu olmasa belki daha farklı olabilirdi.

Gecenin sorusu

Perşembe günkü korku filmine rağmen Trabzonspor maçın sonunda Fenerbahçe’den daha diri kalmadı mı sizce?

Maçın starı

Uğurcan, Trabzonspor’un direnç noktası oldu. Karşı karşıya kurtardıkları, kalecilik temel bilgisinin de ötesine geçen bir soğukkanlılık ve bazılarının onlarca yılda elde edemediği bir tecrübe gösterisiydi. Altay’ın da önemli kurtarışlarını unutmamak lazım. Ancak Uğurcan’ın yükselişi, son dönemlerde gördüğümüz en hızlı efsaneleşme örneği sanırım. Her türlü takdiri hak ediyor.

Maçın olayı

Fenerbahçe maçın sonunda galibiyet ararken Ersun Yanal geçen haftadan tutan değişikliklerin yanında bir de Mevlüt Erdinç’i oyuna aldı. Otomatik olarak formda dediğimiz Ersun Yanal’ın doğrusunu yaptığını söyleyebiliriz. Ancak sorun oradaki hareketsizlikten çok orta sahanın enerjisinin düşmesiydi. Bu düşüşte değişiklikleri burada yapmak belki de daha doğruydu.

Kısa mesaj

Nwakaeme sanırım hiç yorulmadı. Bir 90 dakika daha çıkarabilirdi...