Burak aldı götürdü

Bursaspor’un 2 stoperi olsa muhtemelen ligde 15 puan fazla toplardı.

Dün olanlardan cezalı Serdar Aziz de yoktu. Orta saha Şamil ve genç Ertuğrul’u savunmanın göbeğinde tuttular. Bunun sonucu baskın bir kornerde Burak’ı kalenin önünde bomboş bırakmak oldu. İkinci golde de... Ertuğrul yanında koşuyor olsa da. 3. golde de... Hep boştu. O da ilkinde şansı ama 2. ve 3. de öldürücü santrfor vuruşlarıyla cezalandırdı.

Bir başka dezavantajları ise özellikle ilk yarıda ‘Muslera yok. Gördüğümüz yerden vuralım’ fikri oldu. Bu hücum güçlerini etkiledi. Hızlı, doğru ve çok adamla çıktılar. Ancak boşta 2 oyuncu varken dahi şut denediler. Son pas ve şut tercihleri hemen her seferinde yanlış oldu.

Sorun kaçınılmazdı

Doğru yaptıkları ise yüksek tempo ve orta sahayı direkt geçmekti. Galatasaray’ın 10 günlük şampiyonluk kutlamalarının onları içine ittiği yorgunluk ve rehavetin yüksek ritimde sorun yaşatması kaçınılmazdı. Yaşadılar. Yanlış yaptıkları ise golden sonra kontrollü oyuna dönmek oldu. Tempo düşünce Galatasaray’ın deneyimli orta sahası oyuna ortak oldu. 2-1 yenik duruma düştükten sonra ise tempoyu akıl almaz boyuta çıkardılar. Arena’daki maçta olduğu gibi. Volkan’ın bulduğu golden önce sayısız pozisyon buldular.

Bruma sendromu!

Burak’la 3. gol geldikten sonra da Bursa özellikle Bakambu’yla net pozisyonlara rahat girdi ancak şut kalitesi sorunu devam etti. Bruma sendromu var Bakambu’da da... Hep üstten dışarı vuruyor. Yatamıyor topun üzerine. Bu kadar kaçınca da Galatasaray oyunun temposunu düşürdü. Bursa doğal olarak yoruldu.

Ve Burak neredeyse tek başına kupayı aldı.

Güzel, eğlenceli bir final oldu.

Galatasaray’ın dublesiyle biten bir final. 7 ay önce kimin aklına gelirdi.