Uyutulduk resmen!

Tam bir taktik savaşı halinde geçti günlerdir Türkiye'nin nefesini tutarak beklediği maç. Koca ilk yarıda Oğuz Aydın'ın sayılmayan golü dışında tribünlerdeki ve ekran başındaki izleyiciyi heyecanlandıran bir pozisyonu araki bulasın.

Maalesef ikinci yarıda da devam etti düşkırıklığı  dünya derbisi(!) maç. Nasıl dünya derbisi keşke birileri anlatsa yada ikna etse bizi.

Galatasaray'ın bu rölanti futbolu tecih etmesi anlaşılır bir durum. Çünkü tam 6 puanlık farkla lideri durumda halen Süper Lig'in. Dolayısıyla en yakın rakibi olan Fenerbahçe ile oynadığı bir maçta beraberliği önecilikli hale getiren bir taktikle oynaması pekde yadsınamaz.

İyi de Fenerbahçe neden puan cetvelinde tam 6 puan gerisinde bulunduğu rakibiyle oynarken beraberliği birinci seçenek haline getiren bir anlayışla oynadı acaba? Keşke bizi ikna edebilecek bir gerekçe önümüze koysa, koyabilse Jose Mourinho.

Elbette ezeli rakiple hem de deplasmanda oynarken kaybetmemek önemlidir. Ama rakibinizle hiç olmazsa puan puanaysanız. Oysa tam 6 puan önünüzde rakibiniz ve ligin boyu da giderek kısalıyor.

Gol makinesi Yusuf en Nesyri doksan dakika boyunca doğru dürüst topla buluşamadı. Oğuz Aydın, Kostiç doğru dürüst ileri çıkmadı, bindirme yapamadılar. Edin Dzeko biraz da yaşı gereği bir türlü beklenen servisi yapamadı en Nesyri'ye.

Deyim yerindeyse dağ fare doğurdu. Hatta biraz da uyutulduk galiba Jose Mourinho ve Okan Buruk tarafından.

Yazık, gerçekten çok yazık.