Fred olmayınca zorlanıyor

Futbol kesinlikle yetenekle orantılı bir oyundur. Fakat, yetenekli bir futbolcunun yeteneğini sergileyebilmesinin yolu da iyi bir takımdan geçer kaçınılmaz olarak. Dolayısıyla, büyük hedefleri olan takımlar birbirinin dilinden anlayan, birbiriyle uyumlu futbolculardan kurulursa ancak hayallerini gerçeğe dönüştürebilir.

İsmail Kartal'ın kararlarına, tercihlerine saygı duyarım şüphesiz, ama bu onun kararlarını ve tercihlerini doğru bulduğum anlamına gelmez kesinlikle. Bir kere şu Rade Kruniç'in alınması için neden bu kadar uzun süre ısrar ettiğini ve hala ona neden ilk onbirde forma verdiğini maalesef anlamış değilim. Ne kokuyor ne bulaşıyor dediklerinden Bosnalı futbolcu resmen.

Peki, Lincoln Henrique gibi çok yönlü ve hatta oyunu iki yönlü de oynayabilen Miguel Crespo gibi iki futbolcuyu bu Kruniç'e feda etmek nasıl bir öngörüdür, Tanrı aşkına?

Ve en önemlisi Fred'in yokluğuyla akortsuz enstrümana dönüşen Fenerbahçe'nin günah keçisi olarak Szymanski ve Mich Batshuayi'yi görmesi İsmail Hoca'nın.

Sahi, İsmail Yüksek ile Rade Kruniç'i aynı anda sahada tutmak teknik direktör adına sorgulanmaya muhtaç değil mi? Keza, Batshuayi'den dururken Sedar Dursun'u oyuna almak veya Cengiz Ünder'in bu mecalsiz haline bu kadar uzun süre sabır göstermek.

Tamam, son anda da olsa penaltı golüyle Kasımpaşa engelini aştı ve maç fazlasıyla liderlik koltuğuna oturdu Fenerbahçe. İyi de koca ilk yarıda bir, yineliyorum bir tek korner kullanmadı Fenerbahçe dolu tribünler önünde, hem de Kadıköy'de.

Gelecek ne getirir, bilemem. Ama, Fenerbahçeliler oturup kalkmalı aralıksız şekilde Fred'in sakatlanmaması ve sezon sonuna kadar sağlam şekilde oynayabilmesi için dua etmeli.