Tek tek değil takım oyunuyla

Toprağımız Ömer, uzun bir aradan sonra milli takımda. Üstelik ilk onbirde. Tedirginliğinden olsa gerek müdahaleleri kontrolsüz. Bu müdahalelerinden biri ceza sahamızda olunca cezası ağır. Geriye düşme şokunu atlatamadan stoperlerin arasına atılan topla ikinci şoku yaşıyoruz. Kanatlarımız daha oyuna ısınamadı.

Stoperlerimizdeki uyumsuzluk çift santrforumuzda da mevcut. Yapılan ortalarda, ön direk-arka direk paylaşımı olmayınca topla buluşamıyoruz. Atak yaptığımız kanada ikisinin de yaklaşmaması enteresan. Zaten kanatlarımız beklerin önünü açmak için içeri giriyor. Peki kanatlarımız öne çıktığında kiminle pas yapacak. Dolayısıyla ataklarımız gelişemeden bitiyor. Hakan Çalhanoğlu’nun ters tarafa attığı etkili paslar, Emre Mor’un yeteneğiyle buluşunca etkili ataklarımız başladı.

Emre’yi tutmak ne mümkün. Ceza sahası içerisinde yapılan bir müdahale var ki, hakemin penaltı çalmamasının tek sebebi, rakibin faulü kontrollü yapması. Göstere göstere yapmaması. Aslında ikisi de penaltı. Ama bizim penaltımız verilemedi. Ozan’ın golüyle maça döndük. Futbol direktörümüzün orta sahadaki sıkıntıyı görmesiyle ikinci yarı başında iki de değişikliğimiz var. Oyunu rakibin kontrolünden almamız şart. Top kullanma kabiliyetimiz onlardan fazla. Ancak pas trafiklerini kesemediğimiz ve oynamalarına müsaade ettiğimiz için bu kabiliyetimizi kullanamıyoruz.

Futbol böyle bir oyun

İkinci yarıda top daha fazla bizde. Ama yakalandığımız kontrataklar ölümcül. Maç gidip geliyor. Hakem, Cenk’e yapılan faulü göz ardı etmeyince beklediğimiz gol geldi. Görmemezlikten gelemezdi. Çünkü rakibin faulü de göstere göstere yapıldı. Bu penaltı da doğru..

Tarihi geri dönüşlerimizden birini daha yapacaktık ama olmadı. Evinde beraberlik, tabii ki iyi değil ama iki gol geriden skoru eşitlemek bu kadro için çok önemli. Kazanmaya çalıştığımız oyuncular var. Eminim ki, biz onları kazanınca, onlar da bize maç kazandıracak. Futbol böyledir. Hem gençleri hem de maçları kazanmak zordur. Biraz sabır..