Fenerbahçe keyif vermiyor

Mourinho, cin gibi adam. Rakibi, ‘Lokum gibi’ görünce oynatmadığı Levent Mercan’ı sol beke, önüne de Kostiç’i koymuştu. Yine rakibin gücünden (!) olacak Dzeko ve En Nesyri yan yana ilk 11’de idiler. Bu 11 haftaya oynar mı? Hiç sanmam. Maçtan önce moral motivasyonu olmayan, ligin sonlarına doğru demir atmış Hatayspor karşısında Fenerbahçe’nin rahat kazanacağını söylemiştik.

İlk 15 dakika dolarken gelen En Nesyri golüylede maçta fark olur diye düşündük. Golden sonra topu alan Fenerbahçe sürekli yan paslar ile tempoyu yine artıramadı. Amrabat, Fred ve Tadiç’in oyuna olumlu katkıları olmadı. Sınırda olan Amrabat’ın gördüğü sarı kart ise amatörceydi. Osayi (Aklı transferde sanırım) sağ kanadı, Kostiç sol kanadı iyi kullanamadı. Kale sahasına istenilen ortalar gelmeyince de goller rakip defansın yaptığı acemiliklere kaldı. Kadıköy’de 1-1 yakalanan Fenerbahçe devre biterken En Nesyri ile şans golünü bulmasa, neler olacaktı neler. Sahadaki kötü görüntüye rağmen Mourinho ne hikmetse yine hamle yapmadı. İkinci bölümde de Fenerbahçe’nin evlere şenlik hali devam etti. Karşılarındaki rakibin indirci yumruklarının olmayışı en büyük şanslarıydı. Mourinho son 20 dakikada Osayi’nin yerine Mert Müldür’ü (hamleye gel) aldı.

Keyif ve ümit vermiyor

Bitime 15 dakikada kala Tadiç’i çıkartıp (Protesto edilsin diye mi?) Szymanski’yi sahaya sürdü. Kulübedeki İrfan Can ve Cenk’i ise düşünmeyişi anlamak zordu. Son bölümde tribünler cılız skordan hem sıkıntı çektiler, hem de yönetimi istifaya davet ettiler. Uzatma dakikasında gelen penaltıyı takımın en faydalı ismi Dzeko’nun dışarı atması onun adına şansızlıktı. Uzatmadan, Fenerbahçe’nin futbolu ne keyif veriyor ne de ümit. Bu futbolu izleyeceksek Mourinho’ya gerek var mı?