Durdurmak çok zor

Livakoviç, Djiku, Yusuf, İrfan Can Kahveci, Mert Hakan, Talisca, Amrabat, Maximin, Cenk Tosun. Bunlar dün sahada değil, kulübede olanlar. Burak Kapacak ile Osayi’yi de sayarsak kenarda bir başka Fenerbahçe var. Kulübede bunlar varsa, sahadakileri hesap edin. Böylesine geniş kadrosu ve yıldızları olan bir takımla baş etmek mümkün değil. Maç başladı, rakip ne olduğunu anlayamadan 30 dakikada kalesinde 3 gol gördü. Sarı-Lacivertli takımda çok silah (Tadic, Dzeko, Szymanski, Fred, En Nesyri) var. Dzeko adeta ikinci baharını yaşıyor. Kostiç ve Oğuz Aydın iki kanadı ofansta ve defansta mükemmel kullanıyorlar. Takım oyunu istediği zaman hızlandırıyor, önde baskıyla rakibe pozisyon bile vermiyor. Szymanski ve Fred enerji küpü. Maçın ilk bölümünde, İrfan Can Eğribayat tek kurtarış yapmadı.

Hiç sürpriz olmaz

Maç 3-0 olmuş, Emre Belezoğlu kenarda çırpınıyor. Hocam sen önce bu amatör görünümlü takımına bir çeki düzen ver, yoksa gidişat iyi değil. Devre 3 farkla bitmesine rağmen Fenerbahçe’nin hamleleri son 20 dakikada yapıldı. Önce Talisca sonra da Amrabat ile Cenk Tosun oyuna girdi. İkinci yarıda pozisyonlar bulan Fenerbahçe kale önünde cömert olunca, fark artmadı. Konuk takımın bırakın gol atmayı, pozisyon bulma becerisi bile yoktu. Antalyaspor galibiyeti ile puan farkı 4’e indi. Liderin futbolu, “SOS” veriyor. Fenerbahçe’nin futbol görüntüsü ise alkışı hak ediyor. Bu takımı durdurmak zor. Fikstür avantajını da hesaba katarsak, Fenerbahçe’nin rakibini yakalayıp geçmesi hiç sürpriz olmaz.