Ali Yiğit Buruk için...

Karşılaşmanın ilk yarısına dair hatırlanan aksiyonlardan ilki 3. dakikada Seferovic'in Emre Akbaba'ya gereksiz servisti. Bir takımın 9 numarası 2'ye 0 yakalanan o pozisyonda topu kaleye sokmalı. İlk tercihi pres yapana servis olmamalı. Bir de son bölümlere doğru Yunus'la yakalanan hızlı kontratak. Genç yıldız orada pası çıkarabilse hem kendi hem de Seferovic için tabela yapmış olacaktı...

Okan Buruk geçtiğimiz haftaki Giresunspor maçı gibi devre arasında hamle yaptı ve bu sefer karşılığını aldı. Mertens'i oyuna girişi halk arasında çok söylenenen 'Dosta güven, düşmana korku' deyiminin karşılığı gibi oldu. Galatasaraylı futbolcular özgüven olarak yükseldi ve Ümraniyespor ise bir süre panik havasında oynadı.

Mertens, takımın ilk yarıdaki bağlantı problemleri giderdi ve rakibi kendi yarı sahasına hapsetti. Fakat beklerin oyuna katılmamakta ısrar etmesi son dakikalarda strese neden oldu. Beklerden Aanholt bir kez işin hücum kısmında doğru yerde durdu onda da Gomis golcülüğünü müthiş konuşturdu. Keza Buruk'un Emre Kılınç hamlesinin manasını ise çözemedim.

Geriye düştükten sonra en azından beraberliği koparmak isteyen Ümraniyespor uzatma dakikalarında Valentin Gheorge ile bulduğu pozisyonda önce Lucas Torreira, sonrasında da Abdülkerim'in topa atlayışları taraftarın hoşuna giden cinstendi.

Galatasaray'ın biraz daha zamana ihtiyacı olduğu aşikar, yeni gelen ve yıldız olan isimlerin birlikte idman ve kamp yapması lazım. Eylül ayındaki milli ara öncesine kadar kaza yapmazsa sonrasında Dünya Kupası arasına kadar daha iyi bir Galatasaray izleriz.

Teknik direktör Okan Buruk 3 puanı, Galatasaray'a geldikten sonra dün akşam ilk kez kendisini izlemeye gelen oğlu Ali Yiğit Buruk'a armağan etmiştir...