Sakin kaldı, kazandı

Ülkenin davranış özeti gibi bir maç. Israrla, sürekli ve şiddetli biçimde hakeme itiraz. Çünkü... İki takım açısından da oyun planı ciddi sıkıntıda. Ev sahibi kendi sağ kanadını kapatamıyor, orta sahadaki gedik de sağ bek bölgesine binen yükü savamıyor. Sonuç, ilk devre yenen iki gol ve dahası az sayıda da olsa verilen pozisyonlar. Arkası da geliyor. Hücuma her çıktıklarında haniyse 2–7–1 gibi diziliyorlar sahaya ve kale ile en yakın ikili arası evlere şenlik. Böyle bir durumu sıradan bir Avrupa takımı yakalasa gözünüzün yaşına bakmaz. Başakşehir kapanırken daha derli toplu görünse de açılırken Galatasaray’ın bu zaafını kullanmakta zorlanıyor. Bunda da sorun 'kenar'da gibi görünüyor! Yüksek stres, daimi itiraz... Hem de vara yoğa! Oysa sıradan pozisyonlara itiraz etmek yerine sakin kalınsa ve Galatasaray’ın zaafları gözlense... Ve sonuç; Emre Belözoğlu yine oyun dışı! Kime yarıyor ki bu?..

İzin vermedi

İkinci devresinde iki golden gayrı pek bir şey olmadı. Dahası kendi alanına doğru kapanan Başakşehir buna izin vermedi. Peki bu duruma 'kenar yönetim stresi'nden uzaklaşma yol açmış olabilir mi? Sona doğru Galatasaray planlı görünmese de yüklendikçe Başakşehir alan buldu ancak topu verimli kullanamadı. Yani alan/zaman paradigmasının 'zaman'ı eksik kaldı. Haliyle skor 2-3’de 'dondu'! Sakin kalıp, bulduğunu gole çeviren Başakşehir maçı kazanıp turu geçti. İki takım açısından da gözle görülür oyun sorunları varsa da 'Kazanan haklıdır'cıların ülkesinde bu sorunları görenimiz kaç kişidir varın siz düşünün!..