Boğucu atmosfere kısa bir mola

Maçın ilk devresi oyun açısından dengede geçti diye düşünülebilir ancak hücum sayısı az olsa da atak yoğunluğu, dolayısıyla rakibi yıpratma bağlamında Beşiktaş hayli baskındı.

İşte o tedirginlik anlarının birinde Semih hareketlendi. Boranijasevic çalımı yediğinde ayağını Semih’e uzatmak yerine eşlik koşusu yapsa ki, Adil kademedeydi, Konya açısından atağı savunmak görece kolay olabilirdi. Lakin dediğim gibi Beşiktaş’ın sayısı düşük olsa da gerek atak yoğunluğu gerek oyuncu beceri farkı bu tür defansif handikaplara yol açacaktı, o hücum da penaltı oldu. Keza Muçi baskısından gelen Rafa golü de aynı koşullarda değerlendirilebilir. İkinci devre başlarken “İlk devreyi 2-0 önde bitirmek tehlikeli skordur” diyenlerin tezini bir kez daha test etme fırsatımız oldu! Devrenin ilk 15 dakikasındaki Konya hücumları tezi haklı çıkaracak gibi görünüyordu. Ancak 62’de Beşiktaş 4’e üç oyuncuyla hücuma çıktı ve Rafa sağa Muçi’ye değil sola pas atsa tez büyük ihtimalle bir kez daha doğrulanmamış olacaktı! Gerçi yine doğrulanmadı ya... Bu atak sonrası Konya da çekildi sahneden.

‘Oynasın’ demekle olmuyor

Gedson’un başını çektiği ataklarda ilk devreye oranla daha net gol pozisyonlarına girdi Beşiktaş. Muçi bitiricilik açısından bir parça daha mahir olsa fark daha büyük olabilirdi ve böylece milli arada Van Bronckhorst’un etrafını alttan alta kuşatan o boğucu atmosfer de bir parça dağılmış olurdu. Şimdi sadece kısa bir mola vermiş oldu! Bu arada ilk 11’e çıkan Semih için de alelacele yapılan yorumların Beşiktaş takım bütünlüğü açısından pek faydalı olmadığı anlaşılmıştır sanırım. Metodik çalışmak hepimizi kurtaracağı gibi Semih Kılıçsoy’un da yolunu kısaltacaktır. Ancak bu, inatla “Oynasın” demekle olmuyor.