Tadımız kaçtı!

Çok göze çarpan, çokça fark edilen çok önemli bir şey! “Acaba alışık olmadığımız, sesler miydi?” diye düşündük, yoo cevap bu da değildi.

Kadınız, futboldan anlamayız diyorlar ya; ”Kadroda mı bir hata var?” dedik ve der demez de takımı saydık.

Ee, 11 kişi vardı sahada. Yani eksik ya da hata yoktu sayısal olarak.

Sol açıkta tezahüratlara eşlik eden hanımefendiye, arkasından ceza alanı çevresinde gol bekleyen teyzeye, sonra da geriye dönüp baktık, oradaki küçük hanım da kaleciye bakıyordu.

Bir anda anladık, eksik olan şeyi; Alex yoktu sahada!

Kadın olduğumuz için, futbolda da bir tat, bir tuz arıyoruz. Mutfakta eksik etmemen gereken malzemeler vardır.

Yedekte var mı, bakıyorsun orada da yok! İşte o zaman yandın! “40 yıllık ev hanımıyım” demek de artık yetmez. Tat gerek, tuz gerek ki, afiyetle yensin. “İnternette, tuz zararlı, artık mutfaktan çıkmalı diye yazıyor”, denilmesi de mazeret olamaz.

“Koskocaman profesör söyledi canım, ee vardır zararı”! Yok hanımefendi o iş öyle olmaz, bir günde bir gecede damak tadı değişmez, değiştirilemez. Ağız tadı bozulmadan yemek yapmak da maharet, demezler mi adama, pardon kadına!

Derler derler de, maçta aklımıza bunlar nereden geldi diye, bu sefer de 4-4-3’ün 7. ile 9.’su hizasında maçı takip eden kadına sorduk, o da cevap veremedi.

Baktık sağ kanat tarafında iki sarışın var “Mutfak işlerinden anlar mısınız” dedik, “Yok bizim evde yemekleri beyler yapıyor” dediler.

O arada misafirlerden birinin “Aaa Alex nerede, bu akşam yok galiba?” dediğini duyduk. Dönüp, orta yuvarlağın çevresine baktık, hakikaten yeşil çimlerin üzerinde 10 numarayı göremedik.

Bütün tadımız da, tuzumuz da kaçtı haliyle...