Samet Aybaba: Fenerbahçe tuzağa düşürdü

Maçın başlangıç düdüğü itibari ile penaltı golüne kadarki bölüm, iki takımın da birinci önceliğinin maçı kazanmak değil, kaybetmemek olduğunu gösteriyor. Bu durumun en önemli nedeni, iki takım da puan tablosunda istediği yerde değil. Bu da ‘kaybetme’ baskısı oluşmasına sebep olmuş. 11’ler de ‘Biz önce kaybetmeyelim de, kazanır mıyız ona da saha içinde gidişata göre bakarız’ şeklinde tercih edilmiş.

Fener bir adım önde başladı

Olaya böyle yaklaşırsak; ibre, kendi evinde oynayan Fenerbahçe’ye dönmüş oluyor ve derbiye bir adım önde başlıyorlar. Fenerbahçe’ye baktığımız zaman Gustavo, Ozan ve Tolga gibi koşucu ve mücadeleci bir orta saha kurgusu, Beşiktaş’ta ise Atiba, Elneny merkezi ile Lens, Diaby ve Burak gibi koşucu oyuncular kullanılmış. Kartal’ın buradaki hedefi, topu Fenerbahçe’ye vermek ve süratli oyuncuları ile pozisyon aramak. Ancak bir kurgu hatası var gibi. İkinci bölgeye çekilip, topu orada kazanabilirsin ama ‘kilit pası’ kim gönderecek? İşte burada ilk yarıda gözler Ljajic’i aradı.

Doyurucu performans değildi

Yaratıcı pasları üretemediğin zaman Fenerbahçe’nin tuzağına düşmüş oluyorsun ve onların istediği dar alanda temaslı oyunu oynamak zorunda kalıyorsun. Sarı- Lacivertliler’in performansı da geçmişe göre çok doyurucu ofansif bir iç saha oyunu değil. İlk yarıda izlediğimiz gollerin ikisi duran top, birisi de ceza sahası dışı özel bir vuruşla atılmış bireysel bir gol.

Kartal riski geç aldı

Kısır giden oyunlarda en belirleyici kıstas uzaktan şutlar ve duran toplardır. Dün akşam da derbinin kaderini onlar belirledi. Beşiktaş riskli oyun tercihini 3-1’den sonra kullandı. Bu konuda biraz geç kaldılar. Genel olarak çok zevkli bir derbi olduğunu söylemek güç.