Herkes aynı hayatta!..

Fenerbahçe takımını taşıyan otobüse yönelik saldırının ardından -ki bir faciadan kıl payı dönüldü- ‘irkilmiş gibi yapan’ zevatın nutukları her yanı kapladı. Ancak hiçbir şey olmamış gibi davranma konusunda hayli gelişmiş reflekslere sahip vatanımızda ‘hakikaten’ de hiçbir değişiklik olmadı, olacak gibi de görünmüyor. Sadece bir ‘acil toplantı’ çağrısı yapıldı o kadar. O toplantı da olaydan iki gün sonra yapılacak! Sormak gerek, ‘Neden hemen değil?’ Biri ya da birileri öldürülmediği için mi?

Puanın, kupanın, paranın peşinde

O bildik, tanıdık ‘atalet’ her zamanki gibi iş başında. Hızlı düşünüp hızlı davranma konusunda hayli kabarık bir sabıka dosyasına sahip yöneticiler yine ‘uykuda’! Maçlar hiçbir şey olmamış gibi oynanabiliyor. Herkes puanın, kupanın, paranın peşinde. Sanki durup soluklansak, dersiniz dünya dönmekten vazgeçecek! Örneğin Galatasaray dün TT Arena’daki maç için iki pankartla çıktı sahaya. Isınmaya gelirken ‘kanserle mücadele’, maç öncesi ise ‘polis’le ilgili mesajlar içeriyordu pankartlar. Evet, bu sadece Galatasaray’ın sorumluluğu değil kuşkusuz. Başta federasyon tüm paydaşların katkısına muhtaç bir durumla karşı karşıyayız oysa. Peki ama, şimdi değilse ne zaman gerçekleşecek böylesi bir dehşetin karşısına dikilme pozisyonu? Kim, nerede, ne zaman ‘Yeter’ diye haykıracak ve çözümlerin peşine düşecek? Sorunun yanıtı açık; hiç kimse... Sadece dehşetle kendi yüzleştiğinde sesi çıkacak bazılarının ama işte o çıkan sesi de tıpkı şimdi olduğu gibi kendinden başka duyan olmayacak.

En tepeden başlamak gerekir

Unutmayalım... ‘Radikal önlemler’ palavrası sıkıp artık durumu değil yönetmek, idare dahi edemeyip sadece geçiştiren her kalemdeki bu ‘yetersiz yönetici kimliği’ tüm sorunların birincil kaynağıdır. Evet, hiçbir sorun tek zaviyeden ele alınıp, çözümlenemez. Kuşkusuz ki, hayatın da futbolun da sorunları birbirine sıkı sıkıya bağlıdır ve bu sorunları çözebilmek için işe en tepeden, yönetimlerden başlamak gerekir. Ama tamamından... İtirazı tam da oraya yöneltmek gerekir. Yoksa aynı havanda aynı su dövülürken ‘futbol konuşuyor, futbol tartışıyoruz’ gibi yapmaktan öteye hiçbirimiz geçemeyeceğiz... Biz el atmazsak ne oyun, ne hayat değişir, çünkü, o güzel parçada söylendiği gibi; ‘Herkes aynı hayatta...’