Yenemezsen yenilme!

İlk 15 dakikada istediğini daha çok yapan taraf ev sahibi ekip oldu. Bordo-Mavililer, 3 kez rakip kalede varlığını tehlikeli biçimde hissettirse de, son vuruşlar gol için yeterli olmadı. Ardından Beşiktaş dengeyi kurdu ve Fernandes-Holosko işbirliğinde çizgi üzerinde Onur engeline takıldı. 45 dakika tamamlanana kadar, iki takımda arayışlarını gole yönelik arzularına tavan yaptırarak sürdürdü.

İkinci yarıda kazanamadıktan sonra kaybetmenin psikolojik çöküntüsünün yaratacağı olası travma belli ki iki teknik adamı da korkuttu. Zira hem Tolunay Kafkas, hem de Samet Aybaba, değişikliklerde genelde orta alanda top tutabilecek, daha doğrusu topun daha çok kendilerinde kalmasını sağlayabilecek oyuncu takviyesini tercih ettiler. Örnek, Trabzonspor’da Henrique-Sapara, Beşiktaş’ta Holosko-Necip değişiklikleri.
Bu tercihlerin oyunu sıkıştırdığı ve iki takımın da pozisyon üretmekte zorlandığı yaklaşık yarım saatlik bölüm, iki tarafın da, rakip ceza alanlarında hata yapılmasını beklemesiyle geçti. İki kalede de birer kez düşülen bu tuzaktan, Olcan ve Niang, kalecilerin becerilerini aşamadılar.

Giderek, “Golü atanın maçı kazanabileceği” moda bürünen karşılaşmaya değişikliklerden sonra müdahale hakkı kalan Tolunay Kafkas’ın, Alanzinho düşüncesi de işe yaramayınca teknik adamların istediği oldu. Yenemediler ama yenilmediler de...