İdman oldu!

Oğuzhan Özyakup, bu sezon oynadığı maçlarda çok etkili. Dikine oyun zekasını ve fizik gücünü biraz ön plana çıkarırsa Fernandes’in imza kaprislerine gerek duyulmaz. Bunu söylerken Fernandes’i de harcamamak lazım. Dün çok arzulu ve mücadele futboluyla galibiyetin mimarlarından birisiydi. Bizi sıkıntıya sokan konu kaprisleri tabii ki..

Almeida’yı pivot santrfor özelliğine en iyi örnek gösterebiliriz de, acaba bu özelliğini Beşiktaş’ta gösterebiliyor mu derseniz; hayır. Bakmayın farklı skora ve Portekizli’nin gol atmasına. Maalesef Beşiktaş’ta yalnızları oynuyor. Ayrıca ceza alanından da çok uzakta. Olcay ve Gökhan Töre pivot santrforu tamamlayan yardımcı oyuncular. Ama onlar kendilerine oynuyor. Şimdi diyeceksiniz ki, Gökhan’a da güzel futbol oynadığı bu maç için seler söylüyorsunuz. Alışkanlık kötü şey. Bize ilk beş hafta Gökhan ile Olcay öyle huzur ve mutluluklar yaşattı ki, onun için bu sitemlerimiz.

Konyaspor belki de, dün geceki yalnızlıkta Beşiktaş’ın şansıydı. Fenerbahçe maçı öncesi sıkıntı yaratmadı. Hatta iyi idman verdi de diyebiliriz.

Ben hala aynı fikirdeyim; Hutchinson’dan sol bek ve kanat oyuncusu olmaz. Nasıl katrandan şeker olmayacağı gibi.

Bilic’e de bir lafın var. İlk yarıda 3-0’ı yakalamışsın, yukarıda da söylediğim gibi Hutchinson’ın orada sıkıntılı olduğu gözüküyor. O halde İsmail Köybaşı’nı kulübe yerine sahaya sürse, hazırlasa, daha iyi olmaz mıydı? Yok, ona heyecan lazım. Nitekim ikinci yarı başlar başlamaz, Ersan ve Sivok kuleleri arasında Selim’in golü, maça hem heyecan, hem de kalite getirdi. Ama Bilic bilmeli ki, her rakip Konya gibi olmaz.