Lost

İstanbul Boğazı’nın en güzel yerinde adası olan Galatasaray, buradan yıllık sadece 20 bin TL kazanabiliyor. Oysa işletmeci, adada sadece bir düğünden 300 bin Euro talep ediyor.

Üstsüz güneşlenen Ruslar nedeniyle adanın aile mekanı olmaktan çıktığını savunan üyeler ise isyanda. Durumdan yönetim de rahatsız, işletmenin alınması için mahkeme kararı bekleniyor.

Galatasaray Adası... Dünyada eşi benzeri yok, bir spor kulübüyle alakası olan tek ada. Hem de İstanbul Boğazı’nın en güzel yerinde, en çok gelir getiren gayrimenkullerin toplandığı Kuruçeşme’de. Bir adım öncesi Ortaköy, bir adım
sonrası Bebek. Belki de metrekaresi dünyanın en pahalı semtleri saydıklarımız.

Alışveriş merkezi daha pahalı!

Galatasaray’ın ise her daim bayrağının dalgalandığı bir adası var orada. Asya ve Avrupa’yı ayıran İstanbul Boğazı’nın ortasında Kuruçeşme’nin 165 metre açığında, 6 dönümlük bir ada. Para ile ölçülemeyecek kadar değerli. Galatasaray’ın tapulu malı. Ancak şu andaki işletmeci yıllık kirasına 400 bin Dolar ödüyor. Hatta kira olarak değil, alt yapıya bağış olarak hesaplaşıyor kulüple, aynı zamanda Reina isimli gece kulübünün de işletmecisi olan Mehmet Koçarslan. Hatta bu 400 bin Dolar’ın Galatasaray Kulübü’nün Ada’da yaptığı etkinliklerden (Divan Kurulu Toplantıları, vb.) düşüldüğü söylentiler arasında. 2011 yılı faaliyet raporunda Galatasaray Adası’nın gelirinin 225 bin 773 Lira olduğu, giderinin ise 205 bin 463 Lira olduğu kayıt altına alınmış. Yani koca ada, değil gelir getirmek, kendini bile zar zor geçindiriyor. İnsanın aklı kabullenmekte zorlanıyor. Orta karar bir alışveriş merkezinde irice bir dükkan ücretine ada kiralanmış. Ayda 33 bin Dolar’a yani.

‘Her gelen adını değiştiriyor’

İşletmeci, “Ben burayı adam etmek için 13 milyon Dolar harcadım. Çıkarmadan hiçbir yere gitmem” diyor. Galatasaraylı üyeler ise, “Belli bir süreliğine geldi, yatırımını ona göre yaptı. Para kazanmak için yatırım yaptı. Bir düğünden 300 bin Euro talep ediyor” diyorlar. Anlaşılan bu tartışma daha uzayıp gidecek ancak Galatasaraylı kulüp üyelerinin esas derdi para değil. Aileleriyle artık adaya gidemediklerini belirten üyeler, “Havuz kenarı üstsüz Rus dolu. Aile yeri olmaktan çıktı adamız. Özel geceler düzenledik diye bizi içeri almıyorlar. Ayrıcalık diye yapılan indirim bazı kredi kartlarına da sağlanıyor. Kendi adamızda yabancı olduk. Yönetimin en kısa sürede Galatasaray Adası’nı geri alması gerek. Kulüp gözetiminde işletilmesi ve tekrar ailelerimizle beraber gidebileceğimiz sosyal tesis haline getirilmesini istiyoruz. Her gelen işletmeci adını değiştirdi. Buranın ismi Galatasaray Adası’dır, değiştirilemez. Biz ayrıcalık değil, adamızı geri istiyoruz” diye şikayetlerini dile getiriyorlar.

Adnan Polat kontratı uzatınca...

Bu arada 2006 yılında 2+1 yıllığına rahmetli Özhan Canaydın tarafından Mehmet Koçarslan’a kiralanan Ada’nın +1’i işletmeci tarafından yapılan yatırımın kendisini amorti edip etmediğinin bir kez daha konuşulması opsiyonuydu. Ancak Adnan Polat döneminde bu anlaşma kimseye sorulmadan 2014 yılına kadar uzatılmıştı. 2010 yılı Mali Genel Kurulu’nda ise üyeler yaptıkları oylamayla adanın işletmecisi Mehmet Koçarslan’ı istemediklerini ve yapılan anlaşmanın geçersiz olduğuna karar vermişlerdi. O gün bugündür süren mahkeme sonuçlanmak üzere. Ancak adadaki tartışma hiç bitmeyecek gibi duruyor. Galatasaray Genel Kurul üyeleri adayı geri almak için bugünlerde düğmeye basacaklar.

Sultan Abdülaziz’den bugüne...

1872’de Sultan Abdülaziz tarafından Sarkis Balyan’a hediye edilen ada, bir dönem Sarkis Bey Adacığı olarak anıldı. Osmanlı döneminde, ünlü ressam Ayvazovski’nin kaldığı bu ada, 1914’lerden itibaren kömür deposu haline getirildi. Bir süre sonra şehir hatları vapurlarına yakıt sağlayan bir yer oldu. 1957’de Galatasaray Spor Kulübü Başkanı Sadık Giz 150 TL karşılığında adayı satın aldı ve diğer üyelerin hizmetine sundu. 1957-1968 arası, Galatasaray Spor Kulübü Sutopu Şubesi’ne tahsis edildi. 2006’da eğlence yeri ve lokanta işletmecisi Mehmet Koçarslan’a 3 yıllığına kiralandı. İşletmeci, adanın üzerindeki tesislere “Suada” adını verdi.

Serdar Dinçbaylı