Kadın gözüyle...

Umutlu ev kadınları

Yine düştük yollara, sıcak soğuk demeden. Kendi rekorumuzu kırmanın mutluluğunu yaşadık tribünlerde. Şükrü Saracoğlu’ndaki bu coşkuyu gördükten sonra TFF’nin ceza diye adlandırdığının, kadınlara en büyük armağan olduğunu gördük. Yaşlısı genci, kapalısı mini eteklisi ne fark eder, Fener coşkusu her şeye yeter. Bunu bir kez daha gördük.

Bu manzara karşısında herkesin yüzünde “Fenerbahçeli olmaktan bir kez daha gurur duyuyorum” ifadesini okumak mümkündü. Emre’nin golü ile tribünlerden fırlasak da, Sivas’ın golleri ile biraz sarsıldık. Yenilsek de yensek de, bizim için hiç fark etmezdi aslında. İkinci yarıda Alex’in iki golü ve ardından Emre’nin skoru perçinleyen vuruşu ile tüm tribünler sevince boğuldu. Belki dün akşam statta karma bir seyirci topluluğu yoktu. Ancak yine de coşkumuzla, verdiğimiz destekle erkekleri aratmadık. Tribünlerde şu düşünce hakimdi: “Nöbet değişimi artık beyler, yerinizi aratmadı dişi Fenerkolikler...”

Bizler maç öncesi organize olduk, pankartlarımızı hazırladık. Ancak kapıda nedendir bilinmez hepimizin elindeki sanat eserlerimizi toplayıp düşüncemizi sansürlediler, emeğimizi elleri ile parçaladılar. Ancak bu bizi yıldırmadı. İçeriden temin ettiğimiz kartonlara düşüncelerimizi özgürce yazıp, mesajımızı tüm Türkiye’ye verdik. Maç sonunda mabedimizden bir zaferle daha ayrılmanın mutluluğu herkesin suratından okunuyordu. İkinci kez “Dünya Fenerbahçeli Kadınlar Günümüz” kutlu olsun. Bu zafer başta Başkanımız Aziz Yıldırım olmak üzere tüm Fenerbahçeliler’e armağan olsun.

Son notum da şu; Fenerbahçeli erkekler arasında şampiyonluktan umudunu kesenler elbette vardır. Ancak dün gece Kadıköy’ü dolduran kadınlar hakkında bir film yapılsa, herhalde ismi şu olurdu: Umutlu ev kadınları...

Duygu Gülen