Engin Baytar'ın sezonu

Kafamda yaptığım sıralamada üçüncü olarak Engin Baytar yer alıyor. Bence bu senenin Galatasaray açısından beklenti-verimlilik endeksi açısından bir numarası tartışmasız Engin Baytar’dır. Transfer sezonunda imzasını attığı gün çok az kimse Engin Baytar’ı şampiyonluk yolunundaki taşları döşeyen ustalardan görüyordu. Takıma yavaş yavaş ısındığı günlerde elinden gelen herşeyi yansıtması sonucu 60. dakikada böğrünü tutan ve değiştirilmek için kenara bakan bir oyuncuydu. Ancak o sıralarda bile Engin iyi niyetini göstermesiyle takım içinde ve taraftar nezdinde saygı kazanmaya başladı.

Galatasaray TV’nin sık sık yayınladığı şampiyonluk maçını taktik disiplin ve oyuncu katkısı açısından salim kafayla seyredince Engin Baytar’ın nereden nereye geldiği net biçimde algılanıyor. Karşılaşmanın bitimine yakın rakibe en can alıcı pres uygulayan iki kişi Felipe Melo ile Engin Baytar’dı. Engin Baytar’ın bu dönüşümüne hayran olmamak futbola ihanettir. Genç oyuncularda zaman zaman görülen bir sezondaki kalite zıplamasını, kademe atlamasını Engin Baytar’da gördüm. Tekniğine güvenen, aşırı bencil, az sorumlu oyuncudan görev adamlığını zerafetle yapan Engin Baytar’a evrilmesi ciddi bir hamledir. Engin Baytar bu nitelikleriyle 2011-2012 sezonunda kişisel beğeni listemin zirvelerinde yer almıştır. Ancak Engin Baytar ile ilgili iki eleştirim olacak; ilki rakip ceza sahası civarında uygun eylem seçiminde bazen hata yapıyor. Pas vermesi gerekirken, oyunu zorlayıp gereksiz çalıma girişiyor. Doğru karar verdiğini belli etse bile düşündüğünü geciklmeli olarak hayata geçiriyor. Bir de çok tekme yediğini biliyorum ancak darbeleri biraz abartarak reaksiyon gösteriyor. Yeni sezonda bu iki hatasından arınacak bir Engin Baytar, geçtiğimiz senenin bile üstüne çıkar. İzlenmesi en zevk veren oyuncular arasında yerini onurla alır.